Buien en opnieuw koele maxima
Een Atlantisch hoog ligt van IJsland tot net west van de Britse Eilanden, maar neemt snel verder in betekenis af. Boven Scandinavië en de Noordzee liggen lagedrukgebieden waarvan er eentje de voorbije nacht een zwak occlusiefront door onze regio stuurde. Dit alles zorgt voor een aanhoudende noordoostelijke tot noordelijke aanvoer van erg koude lucht. Ook de komende dagen blijft deze koele noordelijke stroming nog even intact. Het hoog trekt zich daarbij verder westelijk terug en lost daar vervolgens op. We blijven daarbij tot het eind van de week zitten in een aanhoudende koele noordelijke stroming met de nodige onstabiliteit in de vorm van vrijwel dagelijkse buien of buitjes. Op langere termijn lost het hoog op en komen we geleidelijk weer meer onder invloed van oceaandepressies die voor de kust van Frankrijk voor anker gaan. Die laten bij ons de wind later in de week en komend weekeind naar het zuidwesten trekken. Daarbij neigen tegen het eind van de week de temperaturen weer wat omhoog te gaan. Tegen het weekeind zouden we dan weer in veel zachtere lucht moeten geraken en verdwijnt de koude luchtsoort waar we nu in zitten opnieuw. De Europese weerpluim toont daarbij ook vanochtend net als de voorbije dagen wel een veel meer enthousiaste aanblik dan de Amerikaanse en toont een forse opwarming met maxima die later volgende week zelfs de 20 graden zouden kunnen halen. Het is wel geen stabiele opwarming want je blijft in de neerslaggrafiek steeds signalen voor buitjes of neerslag zien: