Een relatief “jonge” wolk, ’t is te zeggen, ze bestond natuurlijk al altijd, maar tot voor kort werd deze wolkensoort ingedeeld onder de altostratus-familie, maar sinds kort is dit een aparte soort in de WMO*-classificatie geworden (*World Meteorological Organisation). Ze wordt beschreven als een “sterk chaotisch en golvend oppervlak aan de onderzijde, dat soms de indruk kan gevel van een omgekeerd berglandschap of ruwe zee. Eerlijkheidshalve gebiedt het te zeggen dat de wolk op de foto een randgeval is. Het is nog net Asperatus, maar het neigt toch ook al dicht tegen altostratus aan. De wolken kunnen zeker met laagstaande zon een bijzonder dramatisch gevoel oproepen door de belichting die er dan kan staan. Ook gaan ze dikwijls hand in hand met grote onweerscomplexen, wat in dit geval ook zo was: de velden vormden zich aan de voorzijde van onweersbuien die in de vroege ochtend vanuit Frankrijk binnenliepen. Achter het veld, aan de horizon, zie je de regen van de buien al aankomen in het egaalgrijze deel.
